Oct 201514
Magija Studio Giblija i filmova koji su izašli pod njegovim pokroviteljstvom dala je prepoznatljiv crtež animiranom filmu i kreirala je mnoge alternativne realnosti, kao što je to tendencija u japanskoj književnosti i kinematografiji, nedefinisane ali opipljive svetove. Ipak, poslednji, oproštajni film, magnum opus Hajao Mijazakija hronotopski je definisan i ne predstavlja San Fran-Tokio i ostaje bez (Oskarom nagrađenog) Začaranog grada i Naušike. On nije u komšiluku Totora, ekološkoj drami princeze Mononoke, niti u Urlikovom ni Zamku na nebu.
“The Wind Rises” se može posmatrati i kao autobiografski film, budući da je reditelj svojoj detinjoj opčinjenosti avionima dao veći i konkretniji značaj nego li što je bio slučaj u priči o pilotu iz Prvog Svetskog rata u filmu “Porko Roso” (1992). Vizualna animacija teži ka savršenstvu koje se u određenim delovima kadriranja ponaša kao igrani film uz oružje ekstremno gornjeg rakursa ili subjektivnim, zamagljenim kadrovima pre nego što glavni junak namesti svoje naočare; predstavlja oponašanje realnosti u poigravanju sa Dalijevskim scenama snova i u ovoj istorijskoj drami daje lepotu Mijazakijeve percepcije sveta. Istorijski kontekst pruža određenu sliku mentaliteta i paralele prihvatanja Drugog Svetskog rata kao prirodne katastrofe. Vetar se diže noseći pepeo bombe ili prašinu zemljotresa, ali rečima Pol Valerija kojim se otvara film: „moramo pokušati da živimo“.
Glavni junak Điro je inspirisan dizajnerom aviona Đirom Horikošijem (Jiro Horikoshi), film je slobodna intepretacija njegovog života od samog početka zanimanja za avione i projekcije te sklonosti u kojem mu put pokazuje sensei – poznati italijanski inženjer aeronautike Kaproni. Iskren stav da avioni nisu igračka za ratove već deo snova, samim tim da realizacija čovekove mogućnosti da leti jeste ostvarenje snova, ne ostaje tako čist u ratu. Avion je samo jedan objekat pokrenut faktorom vetra, on pokreće i prvo upoznavanje Đira sa svojom ženom, vatru ka knjigama, okreće stranice i stvara šum drveća i trave. Specifičan zvuk dirke klavira kao Hisaišijev zaštitni znak meša se sa zvukom motora koji pokreće avione i daje boje životu malog japanskog dečaka sa svim onim što život nosi. Kroz intimnu dramu daje se portret jedne države i opšteg stanja koje je vladalo tridesetih godina u Japanu. Gorka lepota i poetičnost mešaju se u jednu sveobuhvatnu liniju života.
Kao najintimniji od njegovih filmova, „Uzletanje“ je profesionalni oproštaj jednog od najvećih filmskih stvaraoca ne samo u japanskoj, već u svetskoj kinematografiji.
Domo arigato, gospodine Mijazaki.
Autor: Vasilija Antonijević (Helly Cherry)
| Žanr: | animacija, biografski, drama |
| Godina: | 2013 |
| Reziser: | Hayao Miyazaki |
| Scenario: | Hayao Miyazaki |
| Uloge: | Hideaki Anno, Hidetoshi Nishijima, Miori Takimoto |
| Uzrast: | PG-13 |
| Award: | Nominovan za Oscara, 26 nagrada i 45 nominacija |
| Box office: | 5.2M USD |
| Studio: | Studio Ghibli, Buena Vista Home Entertainment, Hakuhodo DY Media Partners |
| Zemlja: | Japan |
| Website: | kazetachinu.jp |
| Jezik: | japanski |
| Trajanje: | 126 minuta |
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
