Kinetoskop (engleski: Kinetoscope) je bio rani uređaj za prikazivanje filmova. Zamišljen je za prikazivanje filmova jednom gledaocu, koji ih je posmatrao kroz otvor na vrhu uređaja. Bio je prvi uređaj koji je koristio perforiranu filmsku traku sa statičkim snimcima kako bi stvorio iluziju njihovog pokreta, a što je sve do pojave video tehnologije bio osnovni metod prikazivanja pokretnih slika. Kao koncept ga je prvi put opisao američki preduzetnik i pronalazač Thomas Edison 1888. godine, a u praktičnom smislu ga je razvio njegov radnik William Kennedy Laurie Dickson između 1889. i 1892. Dickson i njegov tim u Edisonovoj laboratoriji su takođe razvili i Kinetograf, inovativnu filmsku kameru sa rotirajućim kapcima, koju su koristili prvu za snimanje eksperimentalnih, a potom i komercijalnih filmova.
Kinetoskop je ušao u komercijalnu upotrebu 14. aprila 1894. kada je u New Yorku održano prvo prikazivanje uz korišćenje deset uređaja. Njegova pojava je imala značajan uticaj na dalji razvoj filmske tehnologije, velikim delom i zbog Edisonove odluke da ne podnosi patente izvan američkih granica, što su iskoristili ne-američki filmski pioniri kako bi usavršili Edisonovu tehnologiju. Godine 1895. je Edison uz Kinetoskop uveo i Kinetofon, odnosno uređaj koji je Kinetoskop trebao sinhronizirati sa cilindričnim fonografom. Taj pokušaj nije zaživeo, a vrlo brzo se ispostavilo kako su projekcije filmova na spoljni ekran, koji Edison ispočetka nije smatrao finansijski isplativim, daleko popularnije kod publike nego gledanje pojedinačnih uređaja. Edison je bio prisiljen napustiti Kinetoskop, iako će njegovi kasniji sistemi filmske projekcije koristiti isto ime.
.jpg)
.jpg)
.gif)
.gif)
